Zeeverkenners zomerkamp Uitgeest 2015

We hadden ons er zeer op verheugd, en het ging natuurlijk weer veel te snel voorbij. Tijd vliegt als je het leuk hebt: Zomerkamp UItgeest 2015. Hier een kampverslag.

We begonnen zoals altijd met een trektocht. Voor vele is dat al bekend maar er waren er altijd nog een paar die het wel spannend vonden. Alles liep gelukkig redelijk soepel en het was erg gezellig. Afgezien van de miezer was het toch erg leuk. Tijdens de trektocht moesten we een spel doen. Het geluk/ongeluk spel. We kregen een lijst met dingen die geluk (voor je eigen boot) of ongeluk (voor andere boten) brachten. Van deze dingen moest je een aandenken meenemen om te laten zien. In de vorm van een voorwerp of foto.

Op de derde trektochtdag moesten we over het Noordzeekanaal. Dat mochten we natuurlijk niet zelf dus werden we gesleept door de sleper. We zijn jammer genoeg maar nauwelijks hele grote boten tegengekomen maar dat werd uiteindelijk goedgemaakt op dagtocht (yeey).

Toen kwamen we aan op het wachtschip. De schippers van het schip werden voorgesteld en de kampregels uitgelegd. Ook werd het kampthema bekendgemaakt: ‘Het spookschip van Uitgeest’. Het eerste themaspel was het geluk/ongeluk spel van trektocht geweest. De 1473 en de 544 (de boot van Anne en die van Jochem, AKA ‘de van Itersons’) kregen de eerste ochtend op het wachtschip al de ‘straf’ voor dat ze niks hadden gedaan met het spel. Hun boten lagen vol met water. Ze zijn gewaarschuwd.

De 103, de Suta (de boot van de WV voor dit kamp) bleek de reserve-onderdelen boot te zijn. We hebben als Zeeverkenners zoals altijd geprobeerd zorgvuldig te zijn met onze spullen maar het weer stond het niet toe. Op een bepaalde dag was het windkracht 7/8. En wij verkenners zijn niet bang. Natuurlijk gingen we gewoon zeilen (met de ouderen, en dan alleen nog degene die zin hadden). Onder het motto ‘krakend hout breekt niet’ brak toch met veel geluid de mast van de Raja, de 99, dwars door midden. Na een inspectie van Sebas (onze hout expert) en een van de wachtschip-schippers bleek dat het hout eerder al materiaalschade had opgelopen, het was verweerd van binnen. Als de mast dit kamp niet was gebroken was het ergens binnenkort wel gebeurd. Het was gelukkig niet gevaarlijk. Iedereen is nog heel en de leiding hield de boten goed in de gaten vanaf het wachtschip en ze waren er binnnen enkele minuten bij. Het was een mooi avontuur wat we sowieso nog vaak te horen krijgen op een kampvuuravond.

– 3 uur ’s nachts….. Opeens werden we wakkergemaakt door de WV en de leiding. Niet subtiel dus. Met waterpistolen en het brandalarm. DROPPIIIING. Jippie. Iedereen was toch al moe dus waarom niet. We waren toch op kamp. De 1473 was als eerste terug en zij konden ook als eerste hun nest weer in. Dat was om kwart voor vier. De 935 deed er een heeel klein beetje langer over. Die waren dus om halfzes terug. De kookstaf had wel heel lekkere uiensoep gemaakt. De beste midnight-snack tot nu toe op kamp (vind ik).

Op de volgende dag, hadden we omdraaidag. Niet alleen de bootsen werden leiding en laagste mannetjes hoogste mannetjes, ook het eten werd omgedraaid. We moesten met de bootsen -en Twan kwam ook helpen- (‘ja, want jullie zijn leiding vandaag  -_-) om zeven uur ons bed uit om even 120(!) pannekoeken te bakken. Wij hadden niet zo’n eetlust meer maar de rest heeft er van genoten. Deze dag gingen de bootsen op de sleper varen terwijl alle laagste mannetjes een keer mochten ervaren hoe het is om boots te zijn. We hebben gedineerd met omeletten. Nou ja, scrambled omelet. Maar het was alsnog heel lekker.

Op een van de mooi-weer dagen, tsja, je houdt de dagen niet echt bij als je op kamp bent, hebben de wachtschip-schippers de hijskraan omgetoverd tot een hele grote slinger. Dat was vet! Op een andere dag zijn we naar het strandje geweest en hebben we daar leuk mensen ingegraven (tot aan hun nek, natuurlijk) en Britse Buldog gedaan in het water. Onderschat dat niet, dat is nog best moeilijk ook!

Op dagtocht zijn we naar Alkmaar geweest. De heen en terugsleep waren al geweldig omdat het heel hard waaide. We hebben echt niet zachtjes geschommeld. We werden helemaal door elkaar geklutst. In de stad deden we weer het ruilspel.

De bonte-avond werd net iets anders georganiseerd dan andere jaren. Deze keer kregen we allemaal een strookje met een liedje. Deze varieerde van onze kampjam ‘bolletjes in mijn hol’ van Holland en Holland (die iedereen nu in zijn slaap kan opdreunen, echt waar), tot K3 klassiekers. En van ‘Het Tietenlied’ van Kinderen voor Kinderen, tot de Kabouterdans. Waar we allemaal een dansje/stukje op moesten verzinnen. Het was hilarisch, iedereen had heel erg zijn best gedaan en was huiveringwekkend fanatiek (vooral de 1192). De bonte-avond liep vloeiend over in een zinderende disco-avond. Waar de Vogeltjesdans en de Vengaboys niet bij ontbraken.

 

De 935 heeft de rood-wit-blauw fok verdiend. Ze hebben met een ruime voorsprong gewonnen in de Zomerkampcup. De 544 en 1192 zijn gezamelijk 2e geworden, en hebben dus geen prijs te pakken gekregen.

Het was een heel divers kamp. We hebben ongeveer álle weersoorten gehad. Windstilheid, storm, regen, hitte en onweer (alleen sneeuw, ijzel en hagel ontbraken eigenlijk). Maar het was toch leuk. We hebben erg lekker gegeten (behalve dan de pasta, die helemaal over de vloer van het wachtschip is gegaan…) Heel erg bedankt kookstaf! Ook de schippers van het wachtschip waren erg gezellig. Al met al, het was weer een geslaagd kamp, ik vond het in ieder geval leuk. Nu al weer verheugen op volgend jaar.