De eerste zeildag
Donderdag 21 mei was het zover, eindelijk mochten de Junioren weer het water op. Dit was wel onder strikte voorwaarden, maar desalniettemin was het een feest. De Junioren waren in tweetallen verdeeld over 6 vletten wat het heel erg spannend maakte, niet alleen voor de kinderen maar ook voor de leiding en misschien zelfs wel voor de ouders. Toch hadden we er alle vertrouwen in dat het goed zou gaan. Er stond die dag een flauwe warme Ooster en het zou waarschijnlijk toch meer zwemmen dan zeilen worden. Bovendien hadden we drie sleepboten tot onze beschikking, waaronder de nieuwe sleepboot van oud leidingslid Kayran en de Bandung die een dag ervoor nog buiten gebruik was door motorproblematiek. Zo konden we altijd in de buurt blijven. Eenmaal op het water was het mega druk! Het zag zwart van de boten. Op het diepe Joppe was geen plek meer om voor anker te gaan met de sleep dus zijn we door gevaren naar het Zweiland, hier was het minder druk. Eenmaal geankerd konden de junioren rustig het zeil hijsen onder begeleiding van de leiding die langs voer of langs zwom. Daarna werd er gezeild en gezwommen tot het tijd was om terug te gaan. Al met al was het een super mooie dag!
Beperkte opkomst door corona maatregelen toch heel leerzaam.
De zondag na de eerste zeildag, 24 mei, was het weer omgeslagen er stond er eigenlijk te veel wind om met 2 junioren in een boot te gaan zeilen (5bft wzw ten west). We hadden nu juist net de smaak te pakken, het was alsof je een kind een ijsje geeft en het na één lik weer afpakt… Dus we moesten en zouden het water op gaan! Tijdens de zeil opkomst ervoor was het de leiding opgevallen dat het de junioren soms aan wat praktische kennis mankeerde, dus besloten we deze zondag te besteden aan leren wrikken en het hijsen en strijken van de zeilen. Aan het einde van de dag kon iedereen een wrik beweging uit z’n mouw schudden en een zeil aanslaan of opdoeken, het was dus best leerzaam. Alleen de spierpijn van de dagen erna zal nog even doorbijten worden.
